Robert Definicja i przyczyny zębów zatrzymanych
Zęby zatrzymane to takie, które nie wniknęły w sposób prawidłowy w łuk zębowy. Najczęściej dotyczy to zębów ósmych, potocznie nazywanych „zębami mądrości”, chociaż problem może wystąpić również przy innych zębach stałych. Głównymi przyczynami zatrzymywania się zębów są brak miejsca w łuku zębowym, nieprawidłowy kierunek ich wzrostu czy zaburzenia w procesie niszczenia kości, przez co nie mogą one wydostać się na powierzchnię jamy ustnej. Zęby zatrzymane mogą prowadzić do powstawania torbieli i zakażeń, uszkadzać korzenie sąsiednich zębów, wywoływać ból lub dyskomfort i przyczyniać się do zmian w ustawieniu pozostałych zębów. Dlatego, choć nie zawsze jest to konieczne, częstym wskazaniem do ich usunięcia jest uniknięcie potencjalnych komplikacji.
Procedura operacyjnego usunięcia zęba zatrzymanego
Operacyjne usunięcie zęba zatrzymanego, znane również jako ekstrakcja, jest zabiegiem chirurgicznym przeprowadzanym przez stomatologa lub chirurga szczękowego. Zabieg rozpoczyna się od zastosowania odpowiedniego znieczulenia – może to być znieczulenie miejscowe, nasiękowe, przewodowe lub w niektórych przypadkach ogólne. Następnie, chirurg wykonuje nacięcie w dziąśle, aby uzyskać dostęp do zęba i otaczającej go kości. Zęby częściowo zatrzymane często mają odsłoniętą część korony, co ułatwia ich usunięcie. W przypadku zębów całkowicie zatrzymanych, może być konieczne usunięcie otaczającej je kości za pomocą specjalnych narzędzi, takich jak wiertła i dłuta.
Czasem ząb dzielony jest na mniejsze fragmenty, w szczególności gdy jego konfiguracja korzeni czy wielkość utrudniają ekstrakcję w całości. Po wyjęciu zęba, chirurg dokładnie oczyszcza i dezynfekuje otwór poekstrakcyjny, a następnie zazwyczaj zamyka rany za pomocą szwów resorbowalnych lub nieresorbowalnych, które po kilku dniach lub tygodniach są usuwane, lub samoczynnie ulegają resorpcji. Po zabiegu pacjent otrzymuje zalecenia dotyczące postępowania pooperacyjnego, mające na celu zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań takich jak krwawienie, obrzęk, ból czy zakażenie.
Powikłania i zalecenia pooperacyjne
Biorąc pod uwagę inwazyjność procedury, istnieje ryzyko wystąpienia różnych powikłań po usunięciu zęba zatrzymanego. Do najczęstszych należą: ból, obrzęk, siniaki, trudności w otwieraniu ust, krwawienie oraz możliwość wystąpienia „suchego zębodołu”, czyli stanu zapalnego otworu poekstrakcyjnego związanego z nieprawidłowym gojeniem się rany.
Aby zniwelować ryzyko wystąpienia negatywnych konsekwencji, pacjenci powinni przestrzegać zaleceń pooperacyjnych, które obejmują m.in. stosowanie zimnych okładów na okolicę operowaną w celu zmniejszenia obrzęku, unikanie płukania jamy ustnej w pierwszych dniach po zabiegu, spożywanie miękkiej diety, jak również stosowanie przepisanych leków przeciwbólowych i antybiotyków (jeśli zostaną zalecone). Dodatkowo, pacjenci powinni unikać czynników mogących negatywnie wpływać na gojenie, takich jak palenie tytoniu, picie alkoholu czy nadmierne wysiłki fizyczne. Regularne kontrole oraz przestrzeganie instrukcji udzielonych przez specjalistę są kluczowe dla poprawy i przyspieszenia procesu gojenia.
